Η επίσκεψη του Στρατηγού Ντε Γκωλ στα τέλη της άνοιξης του 1963 σηκώνει την Ελλάδα στο πόδι. Όσο ο Καραμανλής προβάρει τα χαμόγελά του στον καθρέφτη και η βασίλισσα Φρειδερίκη αποφασίζει ποια τουαλέτα θα φορέσει για να προϋπαντήσει τον Στρατηγό, το ελληνικό φασιστικό παρακράτος ακονίζει τις λόγχες του. Μέσα στην αναμπουμπούλα που ακολουθεί τον ερχομό του αρχηγού της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, δημιουργούνται οι συνθήκες, ώστε να κλείσει ο κύκλος μιας βεντέτας που άνοιξε στα Δεκεμβριανά.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΩΒ ΣΚΙΟΥΡΟΣ

Τι προκύπτει όταν ένας "καλός μαθητής" του λατινοαμερικανικού μαγικού ρεαλισμού, "μεταλ-λαγμένου" αισθητά, αποπειραθεί να απεικονίσει (υπερ)ρεαλιστικά το σύγχρονο χαοτικό αστικό περιβάλλον μιας μεγαλούπολης, όπως είναι η Πόλη του Μεξικού των είκοσι εκατομμυρίων;
Και αν, επιπλέον, έχει μια μεταμοντέρνα γραφή ικανή να αποτυπώνει ταχυδακτυλουργικά το πραγματικό ως φανταστικό και το αντίστροφο; Προκύπτουν τα εξωφρενικά cult διηγήματα του Χόρχε Ερνάντες. Στα οποία διαβάζει κανείς πώς εξαφανίζονται οι νάνοι του κόσμου, τούτου από προσώπου γης ή πώς μπορεί εύκολα κανείς να γίνει σουπερστάρ μουσικός των ρυθμών της Καραϊβικής αλλάζοντας απλώς το χρώμα του δέρματός του σε μαύρο! Είτε πάλι να γίνει εγκληματίας, όντας ο κεντρικός ήρωας του αστυνομικού διηγήματος που διαβάζει στο βιβλίο αυτό. Και πόσο ενδιαφέρον είναι να μπλέκονται τα όνειρά σου μεταξύ τους, πόσο γοητευτικό είναι να επισκέπτεσαι συγκεκριμένες στιγμές και τοποθεσίες της ιστορίας του Μεξικού τριπάροντας με μείγματα ψυχοτρόπων ουσιών ή τι σημαίνει να είσαι εικοσάρης και να μπλέξεις ερωτικά με ένα καλοστεκούμενο και τρελιάρικο μιλφάκι, που σε βλέπει ως τη λαμπρή ενσάρκωση του αρχαιοελληνικού ανδρικού κάλλους. Και άλλα πολλά... στο ίδιο μήκος κύματος!

«Ποιο είναι το πρόβλημά σου;»
Η Λόρα έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της αντιμετωπίζοντας περιφρόνηση. Ξέρει ότι φαίνεται οξύθυμη, προβληματική, αντικοινωνική.
Η Μίριαμ ξέρει ότι η Λόρα δεν είναι απαραίτητα δολοφόνος μόνο και μόνο επειδή την είδαν να εγκαταλείπει το σκηνικό ενός φρικτού φόνου με αίμα στα ρούχα της. Οι κακές εμπειρίες του παρελθόντος τής έχουν δείξει πόσο εύκολο είναι να σε δουν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.
Η Κάρλα αναστατώνεται από τη βάναυση δολοφονία του ανιψιού της. Δεν εμπιστεύεται κανέναν - ακόμα και οι καλύτεροι άνθρωποι είναι ικανοί για τρομερές πράξεις. Πόσο μακριά όμως θα φτάσει για να βρει επιτέλους τη γαλήνη;
Αθώοι ή ένοχοι, οι ζωές όλων έχουν καταστραφεί. Μερικών μάλιστα τόσο, που έχουν φτάσει στο σημείο να σκοτώσουν.

Το καλοκαίρι του 1989 η δεκαπεντάχρονη Κλοτίλντ κάνει διακοπές με την οικογένειά της στην Κορσική. Σε έναν δρόμο όλο απότομες στροφές το αυτοκίνητό τους βγαίνει από την πορεία του και πέφτει σε γκρεμό. Επιζεί μόνο η Κλοτίλντ.
Είκοσι εφτά χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2016, η Κλοτίλντ επισκέπτεται πάλι την Κορσική μαζί με τον άντρα της και την έφηβη κόρη της. Πιστεύει πως το ταξίδι αυτό θα είναι ένας τρόπος να λυτρωθεί από το παρελθόν και να χτίσει μια γέφυρα επικοινωνίας με την κόρη της.
Να όμως που στο ίδιο ακριβώς μέρος όπου είχε περάσει εκείνο το καλοκαίρι η Κλοτίλντ λαμβάνει ένα γράμμα. Από τη μητέρα της. Που αποκλείεται να είναι ζωντανή. Καθώς ξυπνούν μέσα της εικόνες από το παρελθόν, η Κλοτίλντ αρχίζει να αμφισβητεί τη μνήμη της. Τόσα χρόνια ήταν βέβαιη ότι είχε δει τον πατέρα, τη μητέρα και τον αδελφό της νεκρούς.
Τότε ποιος της έστειλε το γράμμα; Και γιατί;

Η μέρα αρχίζει άσχημα για την Αδέλα, μια νεαρή Νεοϋορκέζα κουβανικής καταγωγής, όταν την παίρνει τηλέφωνο η μητέρα της Λορέτα. Οι δύο γυναίκες είναι πάνω από έναν χρόνο τσακωμένες, επειδή η κόρη όχι μόνο έχει μετακομίσει στο Μαϊάμι αλλά ζει και με έναν τύπο που η μητέρα δεν εγκρίνει, τον γοητευτικό Μάρκος από την Αβάνα, ο οποίος έχει φτάσει πρόσφατα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Μάρκος διηγείται στην Αδέλα ιστορίες από την παιδική του ηλικία στο νησί, τότε που ζούσε προστατευμένος μέσα σε μια ομάδα φίλων των γονιών του, γνωστή και ως Συμμορία. Κάποια στιγμή εκείνος της δείχνει μια φωτογραφία τραβηγμένη πριν από είκοσι πέντε χρόνια, μια σημαδιακή εικόνα από την τελευταία φορά που βρέθηκαν όλοι μαζί. Εκείνη, που είχε ένα προαίσθημα ότι η μέρα της θα στράβωνε, ανακαλύπτει ανάμεσα στα πρόσωπα και κάποιο που της είναι οικείο. Και τότε μια άβυσσος ανοίγεται κάτω από τα πόδια της. Στο νέο του μυθιστόρημα ο Λεονάρδο Παδούρα μιλάει για τους Κουβανούς που επιβίωσαν στην εξορία και στη διασπορά, σε μέρη όπως η Βαρκελώνη, η βορειοδυτική άκρη των ΗΠΑ, η Μαδρίτη, το Πουέρτο Ρίκο, το Μπουένος Άιρες. Τι έκανε η ιστορία σε αυτούς τους ανθρώπους που κάποτε είχαν αγαπηθεί τόσο πολύ; Τι συνέβη με αυτούς που έφυγαν αλλά και με όσους αποφάσισαν να μείνουν; Πώς τους άλλαξε ο χρόνος; Θα τους ξαναφέρει κοντά ο μαγνητισμός που ασκεί το αίσθημα του ανήκειν και η δύναμη των συναισθημάτων; Ή μήπως είναι όλοι τους πια σαν σκόνη στον άνεμο; Ένα βιβλίο για το τραύμα της διασποράς και τη ρήξη των σχέσεων, και παράλληλα ένας ύμνος στη φιλία, στους αόρατους και πανίσχυρους δεσμούς της στοργής και της εμπιστοσύνης, στην αφοσίωση που έρχεται από παλιά. Ένα ακόμη θαυμάσιο, συγκινητικό έργο από τον Λεονάρδο Παδούρα.

Το στρίψιμο της βίδας του Χένρυ Τζέημς είναι ένα από τα διασημότερα έργα του συγγραφέα και ταυτόχρονα ένα από τα θαυμαστότερα κείμενα της φανταστικής λογοτεχνίας. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1898. Σχολιάζει ο Julien Green: "Αριστούργημα της υπαινικτικότητας. Η δεξιοτεχνία είναι τόσο ευρηματική που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Το μυστικό που συνδέει τον Κούιντ με τον Μάιλς ή τη Φλώρα με τη Μις Τζέσελ, γίνεται τρομακτικότερο με το να μην εκφράζεται ξεκάθαρα".

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΓΡΑ

«Άφησα στην Ουγγαρία το ημερολόγιο με τη μυστική γραφή, όπως και τα πρώτα μου ποιήματα. Άφησα εκεί τα αδέλφια μου, τους γονείς μου, χωρίς να τους ειδοποιήσω, ούτε καν να τους αποχαιρετήσω. Κυρίως όμως, εκείνη την ημέρα, στα τέλη Νοεμβρίου του 1956, έπαψα πια οριστικά να ανήκω σε έναν λαό.

Απόσπασμα από το βιβλίο

Η ώρα του μεγαλύτερου θριάμβου του καπιταλισμού είναι η ώρα της κρίσης του.

Παρ' όλο που ήταν πια πεθαμένη, το πρόσωπό της ήταν δροσερό κι η πούντρα της μύριζε κουφέτο. Στοχαστική εσήκωσε το τριαντάφυλλο και το μύρισε, απέσπασε μετά το βλέμμα της από τη δύση. Ήταν το οξύ βλέμμα μιας ασυνήθιστης γυναίκας. Έμεινε λίγο σκεπτική και μετά είπε, έκανα πολλά και ωραία ταξίδια.

Με το δοκίμιο αυτό, το οποίο προέταξε ως πρόλογο στην ιστορική του μετάφραση της Δημιουργού Εξελίξεως, ο Κ. Θ. Παπαλεξάνδρου επιχείρησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την εμπεριστατωμένη ανάλυση των ιδεών του Bergson, εκθέτοντας λεπτομερώς τη φιλοσοφία του, κρίνοντάς την αλλά κι εντάσσοντάς τη στο ευρύτερο κάδρο της φιλοσοφικής σκέψης – από την αρχαιοελληνική έως τη σύγχρονή του δυτική. Ο συμπαγής του λόγος εξοικειώνει τον αναγνώστη με τις λεπτότερες αποχρώσεις του μπερξονικού στοχασμού, επιτυγχάνοντας –με τρόπο συνοπτικό, αλλά μεστό περιεχομένου– να εκθέσει άρτια το σύστημα ενός από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Με άξονα την υπεύθυνη μεταφορά στην Ελληνική βασικής φιλοσοφικής ορολογίας –όχι μονάχα μπερξονικής– διαρθρώνεται ένας λόγος στέρεος, γεμάτος «χυμούς», διόλου άκαμπτος ή φιλοσοφικά ακατάληπτος. Η ανάλυσή του,  με την ευρύτητα και το βάθος της, αποτελεί θεμέλιο λίθο για τη σπουδή και την κατανόηση του έργου του Γάλλου στοχαστή, κινητοποιώντας παράλληλες αναζητήσεις, αλλά και διανοίγοντας μονοπάτια προς μελέτη της Φιλοσοφίας εν γένει.Την έκδοση συνοδεύει κατατοπιστική Εισαγωγή για το συντάκτη του δοκιμίου και το όλο εκδοτικό εγχείρημα, εκτενές Επίμετρο για την εμβάθυνση σε χαρακτηριστικές πτυχές του έργου του Bergson, αλλά και λεπτομερής σχολιασμός προς διακρίβωση νοημάτων και γονιμότερη κατανόηση του κειμένου.

Ο Αριστοτέλης δίδαξε λογική στον Μέγα Αλέξανδρο και, μέσα από το φιλοσοφικό του έργο, σε κάθε φιλόσοφο μετά απ’ αυτόν και ως τις μέρες μας. Σ’ αυτό το κλασικό βιβλίο, ο Αμερικανός φιλόσοφος Μόρτιμερ Tζ. Άντλερ διδάσκει σε όλους εμάς την ουσία του μη κοινού νου της αριστοτελικής λογικής, παρουσιάζοντας την αριστοτελική κοσμοθεωρία και φιλοσοφία με σύγχρονο, ευχάριστο και διαυγή τρόπο. Φέρνοντας το αριστοτελικό έργο στην καθημερινή ζωή, ενθαρρύνοντας τους αναγνώστες να σκέφτονται φιλοσοφικά, το βιβλίο αυτό μας ανοίγει έναν μοναδικό δρόμο καλλιέργειας της σκέψης και της κριτικής ικανότητας, αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης. «Πρόκειται για βιβλίο αυτοβοήθειας με την καλύτερη σημασία της λέξης […] Η αριστοτελική σοφία που μας χαρίζει ο Άντλερ είναι αξεπέραστη. Και μας δείχνει, πάνω απ’ όλα και για μια ακόμα φορά, ότι η φιλοσοφία, η πραγματική φιλοσοφία, μπορεί να είναι όντως πολύτιμη στη ζωή μας». Chicago Tribune Book World

Δείξε μου πώς περπατάς, να σου πω πώς σκέφτεσαι. Ο Αριστοτέλης περπατούσε στο γυμναστήριο του Λυκείου με τους μαθητές του, ο Καντ έκανε τον καθημερινό του περίπατο στο Κένιγκσμπεργκ, ο Ρουσσό διέσχισε τη Γαλλία με τα πόδια, ο Νίτσε περπατούσε στις κορυφές του Ζιλς Μαρία… Οι μορφές όλων αυτών των φιλοσόφων είναι οικείες. Ωστόσο, καλούμαστε να ανακαλύψουμε αρκετούς ακόμα στοχαστές που διαμόρφωσαν τη σκέψη τους «περπατώντας» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αρκεί να ακολουθήσουμε τους φιλοσόφους στις περιπλανήσεις τους, συντροφιά με τον Roger-Pol Droit, από την αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα, και από την Κοπεγχάγη μέχρι το Θιβέτ, για να αντιληφθούμε σε ποιο βαθμό η δίποδη βάδιση καθορίζει την ανθρώπινη φύση μας. Και για να κατανοήσουμε ότι το περπάτημα, ο λόγος και η σκέψη συνιστούν ενιαία κίνηση, η οποία απαρτίζεται από την παραλίγο πτώση και την επακόλουθη ανάκτηση της ισορροπίας. Με είκοσι επτά ολοζώντανες αριστοτεχνικές αφηγήσεις και άξονα το περπάτημα, ο Roger-Pol Droit συνθέτει μια εντελώς πρωτότυπη μικρή ιστορία της φιλοσοφίας.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Ένα μυθιστόρημα ύμνος στη δύναμη της γυναικείας φιλίας από τη συγγραφέα του παγκόσμιου best sellerΤο Αηδόνι

Η Κέιτ Μαλάρκι είναι ένα εσωστρεφές κορίτσι, αλλά το καλοκαίρι του 1974 μετακομίζει απέναντι από το σπίτι της το πιο δημοφιλές κορίτσι και θέλει να γίνουν φίλες. Η Τάλι Χαρτ μοιάζει να έχει τα πάντα – ομορφιά, εξυπνάδα, φιλοδοξία. Επιφανειακά, οι δυο τους δεν έχουν τίποτα κοινό, αλλά το καλοκαίρι εκείνο χτίζουν μια φιλία που θα κρατήσει για μια ζωή. Τάλι-και-Κέιτ. Αχώριστες, σαν μία λέξη.

Για τριάντα χρόνια, η Τάλι και η Κέιτ στέκονται η μία στο πλευρό της άλλης και καταφέρνουν να βγουν αλώβητες από τις θύελλες της ζήλειας, του θυμού και του πόνου. Η Τάλι κυνηγά τα μεγαλεπήβολα όνειρά της για να κατακτήσει τη δόξα και την επιτυχία. Η Κέιτ θέλει μόνο να ερωτευτεί και να αποκτήσει οικογένεια. Οι δυο τους πιστεύουν ότι έχουν ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες, μέχρι που μία μόνο πράξη προδοσίας μπαίνει ανάμεσά τους και δοκιμάζει τις αντοχές τους και τη φιλία μιας ζωής.

Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι η Ίντα, μια φτωχή δασκάλα από το Νότο, μισοεβραία στην καταγωγή, η οποία ζει στη Ρώμη. Η ίδια έχει χηρέψει πρόσφατα και ο πόλεμος τη βρίσκει με τον έφηβο γιο της Νίνο και με το μικρό Ουζέπε, τον απρόσμενο καρπό του βιασμού της από έναν άγνωστο Γερμανό στρατιώτη. Μπροστά στα μάτια τούτης της γυναίκας αρχίζει να ξεδιπλώνεται η φρίκη μιας ολόκληρης εποχής. Ο Νίνο φεύγει για το μέτωπο και η πρωταγωνίστρια παλεύει για να επιβιώσει, συντροφιά με τον Ουζέπε, ένα ευαίσθητο παιδί που, εν μέσω της καταστροφής, καθίσταται η μοναδική πηγή νοήματος για τη ζωή της. Όμως η Ιστορία, αυτή η ανεξέλεγκτη δύναμη που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της, αποδεικνύεται πάντοτε ανελέητη. Η απελευθέρωση και η ειρήνη, παρά τις όποιες προσδοκίες καλλιεργούν, δεν καταφέρνουν να εξευμενίσουν τον άλλο γνώριμο εφιάλτη, δηλαδή την κοινή, σκληρή και άτεγκτη πανανθρώπινη μοίρα. Η Ιστορία παραμένει το δημοφιλέστερο έργο της Έλσα Μοράντε, ένα μνημειώδες μυθιστόρημα που έχει κερδίσει τη μάχη με το χρόνο και συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Στην τελευταία της νύχτα στον κόσµο, καθώς παραδίδει το πνεύµα και ψυχορραγεί, η Σπασούλα συνοδεύεται στην άλλη όχθη από τις φίλες και γειτόνισσές της, που τη συντρόφευαν σε όλη της τη ζωή. Μέσα από µύθους, παραµύθια και δοξασίες, µέσα από πικρές ιστορίες και αληθινά φαντάσµατα που µόνο οι γυναίκες µπορούν να δουν και να διηγηθούν, ξεδιπλώνεται η ιστορία των µανάδων των αγνοουµένων της Κύπρου, η µαταίωση, η αναµονή, οι αλήθειες και τα ψέµατα της ζωής.

Μεταπολεμικό Σίντνεϊ: η Ζόι και ο Ράσελ, γόνοι αστικής οικογένειας, δέχονται στον κύκλο τους τον Στίβεν και την Άννα, ορφανά αδέλφια που επιβιώνουν δύσκολα. Η Ζόι, λίγο πριν φύγει για σπουδές στο Παρίσι, γοητεύεται από τον Στίβεν. Η 'Αννα καταπιέζει τα αισθήματά της για τον Ράσελ, ο οποίος παντρεύεται τον νεανικό του έρωτα, τη Λίλι. Παρά τις διαφορετικές πορείες των προσώπων, οι ισχυροί δεσμοί θα επηρεάσουν καταλυτικά τη ζωή όλων τους.

O άρχοντας Αχιέζερ καταφθάνει από τη Διασπορά στην Αγία Πόλη της Ιερουσαλήμ. Αναζητεί τον ιδανικό σύντροφο για τη μονάκριβη θυγατέρα του και παράλληλα χτίζει έναν οίκο για τον Κύριο αλλά και τον μελλοντικό του γαμπρό, έναν ραβίνο από την Πολωνία. Όμως ο μάστορας που φιλοτεχνεί την εντυπωσιακή κιβωτό της συναγωγής, έρχεται να αποκαλύψει την ψυχική απόσταση που χωρίζει τους νεόνυμφους. Στη Βιέννη, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ένας γιατρός παντρεύεται μια όμορφη νοσοκόμα η οποία του έχει κλέψει την καρδιά. Ωστόσο η σχέση τους δηλητηριάζεται απρόσμενα από το παρελθόν, ο δεσμός τους γίνεται τοξικός και η αμοιβαία θλίψη διαβρώνει σιγά σιγά την αγάπη τους. Ένας μάλλον άσωτος γιος, την παραμονή του Πέσαχ, επιστρέφει στη γενέτειρά του με σκοπό να συναντήσει τον πατέρα του ύστερα από πολλά χρόνια. Το αγωνιώδες πρόβλημα είναι ότι δεν θυμάται πού βρίσκεται το σπίτι του. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει έντεκα χαρακτηριστικά διηγήματα του νομπελίστα συγγραφέα Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν, ενός αριστοτέχνη του μεταφυσικού μετεωρισμού και της υπαρξιακής αμφισημίας. Υπήρξε ο θεμελιωτής της σύγχρονης εβραϊκής λογοτεχνίας και μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα που άγγιξαν την ψυχή μου…
Αλκυόνη

Η Λόρα είναι νιόπαντρη, αλλά την ευτυχία της τη σκιάζει η ανάμνηση της πρώτης γυναίκας του άντρα της. Όταν πηγαίνει διακοπές στο πατρικό του στην Κορνουάλη, μαγεύεται και από το ωραίο παλιό σπίτι και από τους ανθρώπους του, κι η ανήσυχη ψυχή της γαληνεύει. Όμως δύο ανώνυμα γράμματα απειλούν την εύθραυστη ευτυχία της και γίνονται αφορμή να μάθει όλα όσα ήθελε για το παρελθόν του άντρα της και να μετρήσει την αγάπη του.

Ήταν αργά το βράδυ όταν έφτασε ο Κ. Το χωριό ήταν βυθισμένο στο χιόνι. Ο λόφος του Πύργου δε φαινόταν, καταχνιά και σκοτάδι τον τύλιγαν από παντού, κι ούτε ένα αμυδρό φωτάκι δεν έδειχνε ότι εκεί υπήρχε ο μεγάλος Πύργος. Ο Κ. στάθηκε κάμποση ώρα στην ξύλινη γέφυρα, που οδηγεί απ’ τη δημοσιά στο χωριό, με το βλέμμα του ψηλά, στο απατηλό κενό.

Το μυθιστόρημα Ο Πύργος αρχίζει με μια σειρά από αινίγματα: γιατί έρχεται ο Κ. στο χωριό, γιατί θέλει να φτάσει οπωσδήποτε στον Πύργο και γιατί τα πάντα και οι πάντες φαίνεται να συνωμοτούν εναντίον του; Αντί να δώσει προοδευτικά απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, ο Κάφκα θέτει υπό αμφισβήτηση κάθε δεδομένο και κάθε πληροφορία που αποκαλύπτεται στην πορεία του έργου, δημιουργεί αντιφάσεις, συσκοτίζει τα γεγονότα. Την κάτοψη της αφήγησης, την οποία έχει καλύψει με μυστήριο, καλείται να την ανακατασκευάσει ο αναγνώστης σε μια αέναη διαδικασία. Έτσι διαλύεται η συνήθης στατική δυαδική σχέση συγγραφέα και αναγνώστη, παραγωγικής και προσληπτικής πράξης. Όποιος θέλει να αποκρυπτογραφήσει το κείμενο του Κάφκα και να συμπληρώσει τα «κενά» του, πρέπει να λάβει ενεργά μέρος στο παιχνίδι.

Ένα σημαντικό στοιχείο για την κατανόηση της γενικευμένα ελληνικής χρεοκοπίας είναι ο ρόλος του εσωτερικού παράγοντα, ο οποίος στις περισσότερες αναλύσεις συγκαλύπτεται, καθώς η χρεοκοπία αποδίδεται κυρίως σε εξωτερικά αίτια (διεθνή κρίση, παγκοσμιοποίηση, Ευρωπαϊκή Ένωση, ευρώ).
Αναζητώντας τα αίτια και τους ενόχους, το βιβλίο αναλύει το κυρίαρχο πολιτικό θεσμικό σύστημα, τον τρόπο λειτουργίας του, τις ευθύνες της νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής εξουσίας, των κομμάτων και της κυρίαρχης νεοελληνικής ιδεολογίας - συνολικώς, τους παράγοντες που καθόρισαν τις λανθασμένες επιλογές και την καταστρεπτική πορεία.
Στο πλαίσιο αυτό αναδεικνύεται και το "βαθύ κράτος" (αστυνομία, στρατός, εκκλησία) που στήριξε το κυρίαρχο πλέγμα εξουσίας. Αναλύεται επίσης ο ρόλος του συνδικαλισμού, των ΜΜΕ και της Αριστεράς. Με βάση την ανάλυση αυτή, προτείνεται ένας άλλος δρόμος πολιτικής και κοινωνικής δράσης για έξοδο από τη γενικευμένη παρακμή, με βασικό στόχο τις ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα.

Τα περιεχόμενα αυτού του βιβλίου δε διαψεύδουν τον πλούσιο, πυκνό και ρομαντικό τίτλο του. Διαθέσαμε μια ώρα σχεδόν σε κάθε αέτωμα χωριστά -ήταν μεγάλη η απόλαυση που νιώσαμε. Το βιβλίο αυτό μοιάζει με ωραία, παλιά κάμαρα, πλούσια αλλά και συνετά επιπλωμένη με κείνο ακριβώς το είδος των επίπλων που είναι τα πιο κατάλληλα για να την επιπλώσουν. Διαθέτει πολυτελέστατες κουρτίνες όπου είναι πλεγμένες σκηνές από τραγωδίες! Υπάρχουν παλιές πορσελάνες με σπάνια σχήματα, απλωμένες όμορφα πάνω στο σκαλιστό μπουφέ· υπάρχουν μεγάλοι και τεμπέλικοι σοφάδες για ν' αφεθείς· υπάρχει μια θαυμάσια σερβάντα, γεμάτοι με άφθονα και ωραία εδέσματα· υπάρχει ένα άρωμα, σαν του παλιού κρασιού, μες στο αρμάρι· και υπάρχει, τέλος, ένας μικρός σκούρος τόμος σε μια γωνιά, με χρυσές αγκράφες, τυπωμένες με γοτθικά στοιχεία, που έχει τίτλο "Ο Χόθορν: Ένα πρόβλημα". [...]

Αυτά έγραφε ο Χέρμαν Μέλβιν (Herman Melville, 1819-1891), στις 16 Απριλίου 1851, στο γράμμα που έστειλε στον ίδιο το Χόθορν, όταν διάβασε τη νουβέλα του. Ένας ήρεμος αναγνώστης, που δεν έχει άγχος να τελειώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα αυτό τον πρόλογο για ν' αρχίσει να διαβάζει το μυθιστόρημα, ένας κατασταλαγμένος αναγνώστης που ξέρει πως ό,τι κι αν κάνει δε μπορεί να προλάβει να γνωρίσει τα πάντα σ' ετούτη τη ζωή· ένας τέτοιος άνθρωπος, που βρίσκει βαθιά αγαλλίαση να σπαταλάει το χρόνο του εμβαθύνοντας σε σημαδιακές λεπτομέρειες, δε θα προσπεράσει ασφαλώς τα λόγια του Μέλβιλ χωρίς να στοχαστεί πάνω στο μυστικό τους νόημα. Ο αναγνώστης που διαβάζει αυτές τις γραμμές θα καταλάβει τι θέλω να πω, αν συνειδητοποιήσει τί ακριβώς εννοεί ο Μέλβιλ στην παραπάνω περικοπή. Γιατί εκείνο που τονίζει με την κομψή μεταφορά είναι τούτο: πώς το "Σπίτι με τα εφτά αετώματα", αν και αποτελεί ένα τερπνό και άρτιο από καλλιτεχνική άποψη μυθιστόρημα, αν και πρόκειται για ένα "βατό" βιβλίο, δεν παύει ωστόσο να είναι ένα άλυτο πρόβλημα, ένας γρίφος, που εκφράζει το αινιγματικό πνεύμα του συγγραφέα του. [...]

Εντέλει, τι έχουμε να κερδίσουμε αναλογιζόμενοι συνεχώς το παρελθόν, κατηγορώντας τον εαυτό μας για το γεγονός πως η ζωή μας δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλαμε; 

Ο Καζούο Ισιγκούρο ζωγραφίζει με την πένα του το συγκινητικό πορτρέτο του Στίβενς, του τέλειου μπάτλερ, και του κόσμου του, που ξεθωριάζει στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Στίβενς, ύστερα από δεκαετίες υπηρεσίας στο Ντάρλινγκτον Χολ, μόνος του μια μέρα στην αγγλική ύπαιθρο, ξεκινά ένα ταξίδι στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τον εαυτό του ότι έχει υπηρετήσει την ανθρωπότητα προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον «μεγάλου ηθικού αναστήματος τζέντλεμαν» Λόρδο Ντάρλινγκτον. Όμως, στη μνήμη του παραμονεύουν αμφιβολίες για την αληθινή φύση της «μεγαλοσύνης» του Λόρδου Ντάρλινγκτον, και ακόμα μεγαλύτερες αμφιβολίες για τη φύση της δικής του ζωής. 

Ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα, μια όμορφη αναπόληση της ζωής ανάμεσα σε δύο πολέμους σε μια αγγλική έπαυλη, μια καθηλωτική επίκληση σε χαμένα όνειρα και χαμένους έρωτες.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2017

24 στιγμιότυπα, 24 καρέ, 24 στάσεις, όσες και σε ένα φωτογραφικό φιλμ. Όσες και οι στάσεις του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου της Αθήνας. 24 αυτοτελείς, ημιτελείς, μετέωρες και συνεχιζόμενες ιστορίες, που εκτυλίσσονται μέσα και έξω από τα βαγόνια και τους σταθμούς.

Είναι μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα στην κορύφωση της κρίσης και οι απεργίες έχουν παραλύσει την πόλη – τα ταξί έχουν ανεβάσει χειρόφρενο και τα βενζινάδικα παραμένουν κλειστά για μέρες. Στα γεμάτα βαγόνια συνυπάρχουν τακτικοί επιβάτες με εκείνους που μπαίνουν για πρώτη φορά στο τρένο, εκπρόσωποι της μεσαίας τάξης με νεόπτωχους, γιατροί με ανέργους, στελέχη με μετανάστες, αλλά και άνθρωποι που επιβιβάστηκαν κατά τύχη ή δεν έχουν καν ιδέα πώς έφτασαν μέχρι εκεί. Οι ιστορίες τους φαινομενικά κινούνται παράλληλα όπως οι συρμοί της αντίθετης κατεύθυνσης, αλλά σε πολλά σημεία τέμνονται όπως οι ράγες. Στο φόντο, 24 ανώνυμες φωνές παρεμβάλλονται στις ιστορίες ως άλλος χορός του δράματος. Καμιά τους όμως δεν κερδίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, εκτός από αυτή του κορυφαίου, που ξεχωρίζει στο φινάλε. Το 24 ξεκινά ως μια κατάβαση στην πόλη πάνω στις σταθερές ράγες και εξελίσσεται σε μια φρενήρη περιπλάνηση στον κόσμο. Τον κόσμο που κινείται γρήγορα, που μεταβάλλεται διαρκώς, που μεταμορφώνεται, μεταμορφώνοντας κι εμάς τους ίδιους. Το 24 είναι μια σπονδυλωτή συλλογή διηγημάτων που επιχειρεί να απαθανατίσει τις μεταμορφώσεις αυτές. Μέχρι να τελειώσουν οι 24 στάσεις του φιλμ.

Με αφορμή την ιστορία αυτή, ο Στέφαν Τσβάιχ παρατηρεί και ανατέμνει υποδειγματικά το φόβο ως ατομικό βίωμα, τις κοινωνικές συνιστώσες του, τις διαβαθμίσεις της έντασής του (από την ανατριχίλα μέχρι τον πανικό και την κατάρρευση), το φάσμα των συναισθημάτων που τον συνοδεύουν (από την ηδονή μέχρι την επιθυμία του θανάτου).

Η κατάσταση αδιεξόδου που βιώνει η ηρωίδα (η ομολογία της αλήθειας είναι αδύνατη, η απόκρυψή της αφόρητη) δημιουργεί ευθύς εξαρχής μια αρκετά τεταμένη ατμόσφαιρα, την οποία ο Τσβάιχ χρησιμοποιεί προκειμένου να συνθέσει μια αφήγηση βασισμένη στην κορύφωση της αγωνίας, απαλλαγμένη από περιττές περιγραφές και εξίσου αποτελεσματική μ’ ένα «ψυχολογικό» αστυνομικό μυθιστόρημα.

Μπορεί δε η επιδέξια –«χιτσκοκική» όπως έχει χαρακτηριστεί– σύνδεση των γεγονότων να οδηγεί σε μεγάλη δραματική ένταση, το κείμενο όμως λειτουργεί ταυτόχρονα και ως μια λεπτομερέστατη ανάλυση των ψυχικών διεργασιών που πυροδοτεί ο φόβος, ως μια σχεδόν «επιστημονική» περιγραφή της σταδιακής κατάρρευσης που ένας άνθρωπος έρμαιο της αγωνίας του υφίσταται τόσο ψυχικά όσο και σωματικά.

Ο Φερνάντο Πεσσόα, αυτή η μοναδική περίπτωση στο χώρο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, με μια ιδιοφυή επινόηση ενσάρκωσε και έδωσε φωνή στο πολύμορφο της ανθρώπινης ψυχής: δημιούργησε τους «ετερώνυμους», μια ομάδα επινοημένων χαρακτήρων με τα (φανταστικά) ονόματα των οποίων (Alexander Search, Alberto Caeiro, Ricardo Reis, Álvaro de Campos κ.ά.) υπέγραφε τα περισσότερα από τα έργα του.

Έτσι, παραλλάζοντας κάθε φορά τόνους, αποχρώσεις, εντάσεις, ύφος και λεξιλόγιο, κατόρθωσε να εκφραστεί όσο πιο ολοκληρωμένα γίνεται, σε οικουμενική κλίμακα. Γράφει άλλοτε ως σοφός λάτρης της φύσης, άλλοτε ως φιλόλογος, θαυμαστής της αρχαίας γραμματείας, άλλοτε ως παγανιστής, μηδενιστής, επικούρειος ή στωικός, εξπρεσιονιστής, αισθησιακός ή ρομαντικός νοσταλγός του παρελθόντος ή υμνητής της τεχνολογίας και των νέων καιρών –όλα χαρακτηριστικά και θέσεις των ετερωνύμων–, παραμένοντας ωστόσο ένας ποιητής που αρνείται και ταυτόχρονα αναζητά απεγνωσμένα τον εαυτό του έξω από αυτόν, ένας στοχαστής που αμφιβάλλει και προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστήριο της ζωής.

Ο τόμος περιλαμβάνει πλήθος ποιημάτων και αποσπασμάτων από το σύνολο του ποιητικού έργου του Φερνάντο Πεσσόα, καθώς επίσης και τη μεγάλη σύνθεση Αντίνοος και το θεατρικό έργο Ο ναυτικός. Τα περισσότερα από τα ποιήματα μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Ο βασιλιάς των αγριόγιδων έχει κουραστεί. Ανάγκασε για χρόνια το κοπάδι του σε υποταγή, κι αυτόν το Νοέμβρη αναγνωρίζει την παρακμή - φτάνει η ώρα του διαδόχου. Και ο άντρας έχει γεράσει. Πέρασε άγρια, μοναχικά χρόνια λαθροκυνηγός στα βουνά· εκείνη τη μέρα του Νοέμβρη ξέρει ότι κοντοζυγώνει στο τέρμα. Δύο μοναχικά μέλη από διαφορετικά είδη, στη δύση τους. Γεύτηκαν, πειραματίστηκαν και τώρα χάνονται. Πίσω τους το ανοιχτό αχνάρι ξανακλείνει.

Η Βιρτζίνια Γουλφ συνέλαβε και έγραψε το μικρό αριστούργημά της, την Κυρία Νταλογουέι, από το 1922 ως το 1924, έχοντας πρώτα διαβάσει τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις. Όπως ο Οδυσσέας, έτσι και το μυθιστόρημα της Γουλφ διαδραματίζεται σε μία μέρα. Η πόλη είναι το Λονδίνο το καλοκαίρι του 1923, πέντε χρόνια μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου. Η 52άχρονη κυρία Νταλογουέι, η «τέλεια οικοδέσποινα», προετοιμάζει μια από τις συνηθισμένες κοσμικές δεξιώσεις της, όταν φτάνει ξαφνικά από την Ινδία ο πρώτος της έρωτας, ο Πίτερ Γουόλς. Ο ερχομός του ξυπνά στην Κλαρίσα Νταλογουέι έντονες αναμνήσεις από το παρελθόν και προκαλεί έντονες αντιδράσεις στο παρόν. Θυμάται το πατρικό της σπίτι στο Μπόρτον, όπου απέρριψε τον Γουόλς προτιμώντας την ακύμαντη ζωή ενός γάμου με τον αξιόπιστο, ευυπόληπτο πολιτικό Ρίτσαρντ Νταλογουέι. Δυσφορεί για τη μυστηριώδη φιλία της κόρης της, της Ελίζαμπεθ, με την καθηγήτριά της, την άχαρη, φανατική σε θρησκευτικά ζητήματα, δεσποινίδα Ντόρις Κίλμαν. Εντωμεταξύ ο ολέθρια διαταραγμένος από το σοκ των βομβαρδισμών Σέπτιμους Γουόρεν Σμιθ, τον οποίο η Κλαρίσα δεν συναντά ποτέ, περνά με μαρτυρικό τρόπο τις ίδιες ώρες της φορτισμένης μέρας και οδηγείται σε τραγική κατάληξη, η οποία θα επηρεάσει βαθιά την Κλαρίσα.
Η κυρία Νταλογουέι είναι μια εμπνευσμένη λογοτεχνική σκιαγράφηση της ανθρώπινης συνείδησης, ένα μυθιστόρημα του ποιητή - που απευθύνεται στον ποιητή που κρύβει μέσα του ο αναγνώστης.

Είμαι ο λύκος, είμαι αυτός που αφαιρεί τη ζωή: το αρπακτικό θηρίο. Ορμώ με τα μάτια ορθάνοιχτα και αντικρίζω στη ματιά της λείας μου αγριεμένη τη λάμψη του θανάτου. Είμαι ο λύκος, η σκιά που κομίζει το φως του θανάτου, η ζωή που φέρνει τη λύτρωση στα όλο φόβο και κόπο κοπάδια, στον κοπετό των ασθενών δίνω ένα τέλος. Βρέθηκα δίπλα σε ζώα πολλά και άκουσα την τελευταία τους πνοή, τα κράτησα, τα έριξα κάτω, τα ξέσκισα, ενώ εκείνα μούγκριζαν και πάλευαν για τη ζωή που είχαν εγκαταλείψει και την είχαν απολησμονήσει, και τα ξύπνησα για να αναβαπτιστούν οριστικά στην αναλαμπή της την τελευταία".

"Ο λύκος" είναι το πρώτο μυθιστόρημα του 29χρονου Τζόζεφ Σμιθ, το οποίο έκλεψε αμέσως την καρδιά των κριτικών και του κοινού. Αφηγητής είναι ένας λύκος που περιγράφει τις τελευταίες μέρες της ζωής του και την απελπισμένη προσπάθειά του να εξασφαλίσει τροφή. Στα πρόθυμα της λιμοκτονίας, ο λύκος ενεδρεύει, ανελέητος και αδίστακτος, σ' ένα δρυμό που δοκιμάζεται από τη βαρυχειμωνιά. Και δεν φοβάται κανέναν. Ο χειμώνας, ωστόσο, είναι ζοφερός κι αλλόκοτος κι έχει θέσει υπό αμφισβήτηση την πρωτοκαθεδρία του λύκου στο δάσος. Όταν ο λύκος συναντά ένα άλλο αρπακτικό, που όπως κι εκείνος είναι στα πρόθυρα της λιμοκτονίας -έναν ανταγωνιστή που θα έπρεπε να σκοτώσει-, διστάζει και εντέλει επιλέγει να ακολουθήσει μια πορεία που θα τον αναγκάσει να υποστεί -ενάντια στη θέλησή του- παράξενες δοκιμασίες, για να ανακαλύψει ότι προτού τεθεί αντιμέτωπος με την θνητότητά του, είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του: να εναντιωθεί στην ίδια του τη φύση. Έτσι, ο λύκος θα υποβληθεί, παρά τη θέλησή του και ενάντια στη φύση του, σε δυσάρεστες δοκιμασίες... Πρόκειται για μια νουβέλα-αλληγορία που πηγαίνει τον αναγνώστη ένα αξέχαστο ταξίδι, τόσο πλάι στο λύκο, σε ένα ολοζώντανο τοπίο, όσο και στις μύχιες σκέψεις ενός δολοφόνου. Μια συγκλονιστική ιστορία, από τον πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, ο οποίος ζει στο Λονδίνο, που μας δείχνει τον κόσμο από τη σκοπιά του κυνηγού, σε όλη του την αγριότητα και την ακαταμάχητη γοητεία.

Όταν η Μάρλο Μόργκαν αποφάσισε να δεχθεί την πρόσκληση για κάποια εκδήλωση προς τιμήν της από μια ομάδα ιθαγενών της Αυστραλίας, δεν φανταζόταν ποτέ την περιπέτεια που θα ζούσε. Η τιμητική εκδήλωση ήταν τελικά μια περιπλάνηση στην αυστραλιανή ενδοχώρα, που θα διαρκούσε τέσσερις μήνες. Η ίδια παρά τις επιφυλάξεις της τους ακολούθησε. Περπάτησε μαζί τους 2.250 χιλιόμετρα ξυπόλητη, έζησε όπως κι εκείνοι, έτρωγε τα φαγητά τους και έμαθε τα μυστικά ενός πολιτισμού 50.000 ετών. Σιγά-σιγά, μέσα από τις δοκιμασίες και τις προκλήσεις αυτού του οδοιπορικού οδηγήθηκε σε μια προσωπική μεταμόρφωση.
Το Μήνυμα βασίζεται σε μια πραγματική ιστορία. Γράφτηκε σαν νουβέλα για να προστατέψει τη μικρή φυλή των αυτοχθόνων, που η αποκάλυψη της ταυτότητας τους πιθανόν να τους δημιουργούσε προβλήματα. Το παγκόσμιο best seller μας μεταδίδει ένα δυνατό, μοναδικό, επίκαιρο μήνυμα:
«Δεν είναι πολύ αργά να σώσουμε τον κόσμο μας από την καταστροφή, αρκεί να αντιληφθούμε ότι όλα τα ζωντανά πλάσματα αποτελούν τμήμα της ίδιας ενότητας».

«Ένα δυνατό μήνυμα για όλους μας. Υπνωτίστηκα από τις απλές αλήθειες και τα πνευματικά του μαθήματα. Διαβάστε το και πείτε και στους γνωστούς και φίλους σας να κάνουν το ίδιο».
Wayne Dyer – Συγγραφέας

Πόσο καλά πιστεύεις πως γνωρίζεις αυτόν που αγαπάς; Αυτό πρέπει να αναρωτήθηκε ο Νικ Νταν το πρωινό της πέμπτης επετείου του γάμου του διαπιστώνοντας ότι η σύζυγός του Έιμι έχει εξαφανιστεί. Η αστυνομία αμέσως υποψιάζεται τον Νικ. Οι φίλοι της αποκαλύπτουν ότι η Έιμι φοβόταν τον Νικ και ότι του κρατούσε μυστικά.  Αυτός παίρνει όρκο πως τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Ωστόσο, η έρευνα στον υπολογιστή του δείχνει ότι ο Νικ αναζητούσε  περίεργες πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με θανάτους από ασφυξία ή πνιγμό, με απομακρυσμένες δασώδεις περιοχές, ή με το πού μπορεί κανείς να προμηθευτεί αρσενικό. Παρά τα ενοχοποιητικά αυτά στοιχεία, ο Νικ επιμένει στην αθωότητά του, μολονότι υπάρχουν και κάποιες επίμονες κλήσεις στο κινητό του που περιπλέκουν τα πράγματα. Τι έχει λοιπόν συμβεί στην όμορφη σύζυγο του Νικ;

Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Αμερικανό σκηνοθέτη Ντέιβιντ Φίντσερ με πρωταγωνιστή τον βραβευμένο με Όσκαρ Μπεν Άφλεκ από την TWENTIETH CENTURY FOX. Το σενάριο της ταινίας υπογράφει η ίδια η συγγραφέας του βιβλίου.

Ξέρεις τι είναι το τοτέμ του λύκου; Μια πνευματική δύναμη ενός προς δέκα, προς εκατό, χίλιους, δέκα χιλιάδες. Προστατεύει τη μεγάλη ζωή στο βοσκότοπο. Ο ουρανός ανέκαθεν έβλεπε ότι η μεγάλη ζωή κουμαντάρει τη μικρή, ότι η ζωή του ουρανού κουμαντάρει εκείνη των ανθρώπων. Αν τιμάς πραγματικά το τοτέμ του λύκου, πρέπει να στηρίξεις τον ουρανό και τη γη, τη φύση και τη μεγάλη ζωή του βοσκότοπου, οφείλεις να συνεχίσεις να παλεύεις όσο υπάρχει έστω κι ένας λύκος.

Στα τέλη του 1960, ο Κινέζος φοιτητής Τσεν Ζεν προσφέρει εθελοντική εργασία σ’ έναν απομονωμένο καταυλισμό νομάδων στη Μογγολία. Εκεί ανακαλύπτει έναν κόσμο που δεν είχε ποτέ του φανταστεί: μια ειδυλλιακά απλή ζωή βασισμένη στην αιώνια μάχη μεταξύ λύκων και ανθρώπων, σ’ έναν συνεχή αγώνα για επιβίωση.

Ένα θαυμάσιο πορτρέτο ενός τόπου και ενός πολιτισμού που δεν υπάρχει πια, σκιαγραφημένο σ’ ένα βιβλίο που ξάφνιασε, συγκίνησε και προκάλεσε τους αναγνώστες σε όλο τον κόσμο.

"Από τα παιδικά μου χρόνια, σκάρωνα με πάθος παραμύθια, θεατρικά έργα και χιλιάδες ιστορίες. Όλα αυτά είχαν θρονιαστεί στην καρδιά μου όπως τα βατράχια πάνω στις πέτρες.[...] Σ' αυτά που διάβαζα στα βιβλία πρόσθετα και πολλά επεισόδια βγαλμένα απ' τη φαντασία μου. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Η φαντασία μου έδινε μεγαλύτερη ένταση στις δραματικές σκηνές, τροποποιούσε την κατάληξη κάθε ιστορίας, έκανε την αρχή της πιο μυστηριώδη. [...] Όταν έκανα τις μουσικές μου ασκήσεις, έβαζα πάνω στο αναλόγιο τα βιβλία του Τουργκένιεφ ή του Δουμά, και γρατζουνώντας το βιολί μου καταβρόχθιζα τη μια σελίδα μετά την άλλη. Τη μέρα διηγιόμουν στα παιδιά της γειτονιάς απίθανες ιστορίες και το βράδυ τις μετέφερα στο χαρτί. Το γράψιμο ήταν κληρονομική ασχολία στην οικογένειά μας. Ο παππούς Λεβί-Ιτσρόκ, που στα γεράματά του είχε ξεκουτιάνει, όλη του τη ζωή έγραφε ένα μυθιστόρημα με τίτλο "Ο ακέφαλος άνθρωπος". Σ' αυτόν είχα μοιάσει."
Η φράση "γεννημένος συγγραφέας" ταιριάζει απόλυτα στον Ισαάκ Μπάμπελ. Στα παιδικά του χρόνια βίωσε τους διωγμούς των Εβραίων. Στα νιάτα του έγινε προστατευόμενος του Μαξίμ Γκόρκι. Πολέμησε για τα ιδανικά της Οκτωβριανής Επανάστασης, η οποία τελικά τον καταβρόχθισε, όπως ο Κρόνος το παιδί του. Σήμερα, "αποκα-τεστημένος" πια και στην πατρίδα του, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους διηγηματογράφους του εικοστού αιώνα, κερδίζοντας τη θέση που του αξίζει δίπλα στους Τσέχοφ, Κάφκα και Χέμινγουέι.

Οι οικονομικές επιλογές γίνονται απο έναν «Άνθρωπο» –όχι απο έναν ακρωτηριασμένον «οικονομικό άνθρωπο»: Διότι ΩΦΕΛΕΙΑ δέν είναι μόνον όσα αγοράζονται, αλλα συχνότατα είναι και πλήθος απο χαρές, η απόκτηση των οποίων προϋποθέτει επιλογές ζημιογόνες σε όρους χρηματικούς!
Άσε που και ο Δαρβίνος μας είπε ότι μόνον εκείνες οι Ομάδες χιμπατζήδων απόχτησαν εξελικτικό πλεονέκτημα, όσες είχαν «εσωτερική συνοχή» (δηλαδή Ήθος). Και δέν είναι τυχαία η ετυμολογική ταυτότητα ανάμεσα στην Πίστη και στην Πίστωση: Πλήθος δράσεων παραγωγής πλούτου («πίστωση») στηρίζονται σε στάσεις και πράξεις ηθολογικής κατηγορίας («εμ-Πιστωσύνη»).
Ετούτο γίνεται και θεωρητικώς κατανοητό: Σκέψου ότι εξαρτώμαι καίρια απ’ την Κοινότητα (στηρίζομαι στην αλληλεγγύη της, καθρεφτίζομαι στα μάτια-της για να υπάρξω), αλλ’ ωστόσο την ανταγωνίζομαι – αφού τα αγαθά δέν επαρκούν «για όλους και ακόπως». Αυτή λοιπόν η καραμπινάτη αντίθεση είναι θέμα Ηθοπολιτικό – κι επομένως, πώς μπορούν να μιλάνε για «καθαρώς οικονομικά» φαινόμενα; Και πώς οι «οικονομικές»-μας επιλογές της τελευταίας 30-ετίας ήσαν αθώες απέναντι στα παιδιά και στα εγγόνια-μας (τους σημερινούς ανέργους)… Μ’ αυτά και γι’ αυτά, το βιβλιαράκι πήρε τον τίτλο Ηθο-Οικονομικά.
Κάτω τα τεχνοκρατικά στεγανά, ζήτω η Ευθύνη.

Στο εξώφυλλο παριστάνεται το λεγόμενο «Στομάχιον» του Αρχιμήδη: υπάρχουν 17.152 διαφορετικοί τρόποι αναδιάταξης των 14 τεμαχίων του τετραγώνου, ώστε να σχηματίζεται το ίδιο εξωτερικό τετράγωνο περίγραμμα. Στο «Παλίμψηστο» (1906, 1999) φαίνεται ότι ο Αρχιμήδης μέσω του «Στομαχίου» έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης Συνδυαστικής Ανάλυσης.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΤΑΚΗΣ

"Έζησα ανάμεσα σε ζωγράφους", έγραψε ο Γκαίτε, "και έμαθα, όπως αυτοί, να βλέπω τα αντικείμενα με μάτι καλλιτέχνη... Το μάτι ήταν το κατ' εξοχήν όργανο με το οποίο αντιλαμβανόμουν τον κόσμο". Ο Γκαίτε ίδρυσε δύο βραχύβια περιοδικά τέχνης και επί έξι χρόνια διοργάνωνε ετήσιους ζωγραφικούς διαγωνισμούς στην Βαϊμάρη. Ζωγράφιζε και ο ίδιος και τα γραπτά του δείχνουν πως ήταν μεγάλος τεχνοκρίτης.
Τα κείμενα του παρόντος τόμου χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Δοκίμια γενικής αισθητικής, μελέτες για την τέχνη της κλασικής αρχαιότητας και παρατηρήσεις για τη Μεσαιωνική και Αναγεννησιακή τέχνη. 

Οι διακεκριμένοι καθηγητές Στρατηγικής Αθανάσιος Πλατιάς και Κωνσταντίνος Κολιόπουλος έκαναν μια ξεχωριστή μετάφραση του κλασικού έργου Η τέχνη του πολέμου που αποδίδεται στον αρχαίο Κινέζο Σουν Τσου. Το βιβλίο τους χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται κριτικά η θεωρία νίκης του Σουν Τσου, η συνεισφορά του στη στρατηγική και η επιρροή του μέχρι σήμερα. Το δεύτερο μέρος αποτελείται από τη σχολιασμένη μετάφραση της Τέχνης του πολέμου. Βασισμένη στις δέκα καλύτερες αγγλικές μεταφράσεις του έργου, η μετάφραση συνοδεύεται από εκτεταμένα επεξηγηματικά σχόλια με χρήση αρχαίων και σύγχρονων ιστορικών παραδειγμάτων, καθώς και το παράρτημα: Η τέχνη του πολέμου για στελέχη επιχειρήσεων.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΔΙΑΥΛΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: PRINTA

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΟΛΙΣ

Στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μέσα σ' ένα αντίσκηνο, κατέγραφε τους συλλογισμούς του, έδινε στον εαυτό του συμβουλές, τον εμψύχωνε με τη δύναμη της φιλοσοφίας. Με σκοπό να σταθεί συνεπής στις ιδέες που είχε ενστερνιστεί από τα νιάτα του, να αντέξει τις δυσκολίες, να μην παρασυρθεί από τον χείμαρρο των γεγονότων, να μην καταλήξει ένας συνηθισμένος άνθρωπος της εξουσίας, αλλά να παραμείνει αυτό που ήταν: ένας φιλόσοφος-αυτοκράτορας.
Δεν σκόπευε να τα δημοσιεύσει. Έγραφε για να κρατηθεί δυνατός. Δεν πίστευε στην υστεροφημία. Δεν πίστευε καν ότι θα τον θυμάται κανείς. Όμως διαψεύστηκε. Δεκαοχτώ αιώνες πέρασαν από τότε, και τα ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ζουν ακόμη. Έχουν γνωρίσει αναρίθμητες εκδόσεις, αγαπήθηκαν και υμνήθηκαν από πάμπολλους συγγραφείς ως η ανεξάντλητη πηγή σοφίας. Ως το «αιώνιο ευαγγέλιο», όπως τα χαρακτήρισε ο Ρενάν.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΘΥΡΑΘΕΝ

Η εκτενής νουβέλα «Η Μεταμόρφωση» είναι το έργο που καθιέρωσε τον Franz Kafka στο αναγνωστικό κοινό της εποχής του. Από το 1915, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, έως σήμερα, δεν έχασε τίποτε από την επικαιρότητα και τη δύναμή του και δίκαια θεωρήθηκε σαν ένα από τα κείμενα εκείνα που κατέστησαν δυνατή τη γέννηση της σύγχρονης πεζογραφίας.
Η παρούσα μετάφραση, που έχει γίνει από το πρωτότυπο γερμανικό κείμενο, συνοδεύεται από ένα σύντομο κείμενο του μεταφραστή καθώς και από την εργογραφία του Kafka, στην οποία συμπεριλαμβάνονται πολλές φωτογραφίες του.

(Πρόλογος στο βιβλίο από τον HERMANN HESSE )

Ένας άνθρωπος ζητάει ένα καράβι για να βρει την «άγνωστη νήσο». Ποια όμως είναι αυτή η άγνωστη νήσος; Πώς ο καθένας από εμάς μπορεί να την αναγνωρίσει; Πώς αναγνωρίζουμε τον ίδιο τον εαυτό μας; Ένας δικτάτορας πέφτει από την καρέκλα του. Ένας οδηγός προσπαθεί να βρει βενζίνη σε περίοδο κρίσης του πετρελαίου και μεταδίδει τη νεύρωσή του στο αυτοκίνητό του. Ένας βασιλιάς προσπαθεί να αποκλείσει το θάνατο από την επικράτειά του. Kάποια αντικείμενα επαναστατούν στην ανατριχιαστικά γραφειοκρατική κοινότητα των ανθρώπων. Ένας κένταυρος νοσταλγεί το μυθικό παρελθόν του. Kι ένα εφηβικό άχτι εκδικείται τους ενήλικες για τον καταπιεστικό έλεγχό τους. Eπτά ιστορίες όπου το πραγματικό εισβάλλει στο φανταστικό, και το αντίστροφο. Eπτά ιστορίες για εκείνο το κομμάτι της πραγματικότητας που διαφεύγει από κάθε λογική διεργασία. Eπτά διηγήματα σ' ένα διάστημα είκοσι χρόνων, απαραίτητος σταθμός για την κατανόηση της τέχνης του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Ένας σπουδαίος συγγραφέας θυμάται τα χρόνια που ήταν κι αυτός παιδί. Μόνο που οι αναμνήσεις μας, όταν ξέρουμε να τις διηγηθούμε ωραία, μοιάζουν με το καλύτερο παραμύθι που γράφτηκε ποτέ...

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας βασιλιάς που έταξε να χτίσει ένα τεράστιο μοναστήρι σε μια μικρή κωμόπολη αν ο Θεός τού έδινε διάδοχο. Ήταν μια φορά κι έναν καιρό 50.000 εργάτες που εξαναγκάστηκαν να το χτίσουν. Ήταν ακόμα ένας κουλός στρατιώτης που αγάπησε μια γυναίκα η οποία έβλεπε αυτό που δεν μπορούσε να δει κανείς. Ήταν κι ένας ιερέας-εφευρέτης που ήθελε να πετάξει, αλλά πέθανε τρελός. Ήταν μια φορά κι έναν καιρό η Ιερά Εξέταση. Κι ήταν μια φορά κι έναν καιρό, στην Πορτογαλία του 18ου αιώνα...

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Μια οικογενειακή χειροτεχνία που κλείνει. Ένα γιγάντιο εμπορικό Κέντρο-φρούριο που εξαπλώνεται. Αυτό είναι το σκηνικό της Σπηλιάς, η αφορμή για να συμπληρώσει ο Πορτογάλος συγγραφέας την «ακούσια τριλογία» του (μαζί με τα έργα Περί τυφλότητος και Όλα τα ονόματα) και τον προβληματισμό του για τη νέα τάξη του κόσμου. O Σαραμάγκου αφηγείται τις τύχες του Σιπριάνο Αλγκόρ, ενός κεραμοποιού που βλέπει την τέχνη του και την οικογενειακή ζωή του να αλλάζουν όταν το μυστηριώδες εμπορικό Κέντρο παύει να αγοράζει τα έργα του, ενώ η κόρη και ο γαμπρός του τον προσκαλούν να μετακομίσει μαζί τους μέσα στο αύταρκες Κέντρο, όπου η κατανάλωση είναι υποχρεωτική και η δημιουργία ανεπιθύμητη. Με τη γνωστή αφηγηματική συνοχή και δραματική ένταση, ο Σαραμάγκου χτίζει ένα παντοδύναμο και απειλητικό Κέντρο που καταπίνει την πόλη γύρω του, τις παραγκουπόλεις, τους αγρούς, τις παλιές τέχνες και τους πατροπαράδοτους τρόπους ζωής. Υπάρχει, αλήθεια, λύση; Η σπηλιά είναι το πρώτο μετά το Νόμπελ μυθιστόρημα που έγραψε ο συγγραφέας.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Στις σελίδες αυτού του νεανικού μυθιστορήματος του νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου περιγράφεται η καθημερινότητα των ενοίκων μιας λαϊκής πολυκατοικίας της Λισαβόνας της δεκαετίας του ’50. Πορτρέτα ανθρώπων και οικογενειακών σχέσεων, επαγγελμάτων, συνηθειών και ηθών μιας άλλης εποχής, τότε που οι προνομιούχοι καταλάμβαναν τους χαμηλότερους ορόφους ενώ οι ασθενέστεροι οικονομικά ζούσαν ψηλά, υποχρεωμένοι να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες. Η γραφή, τα θέματα και οι εμμονές του συγγραφέα όπως τον γνωρίσαμε στο ώριμο έργο του υπάρχουν σπερματικά σ’ αυτό το βιβλίο-πολυκατοικία με τα κεφάλαια-διαμερίσματα, ενώ κάνει εντύπωση ένα φλερτ του συγγραφέα με κάποιες ψυχαναλυτικές ιδέες που δεν φαίνονται να τον ενδιαφέρουν στο μετέπειτα έργο του. Ένα μυθιστόρημα με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία – ένας αναγκαστικός σταθμός για όσους αγάπησαν το έργο του σπουδαίου Πορτογάλου συγγραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

O Τερτουλιάνο Μάσιμο Αφόνσο, καθηγητής της Ιστορίας σε γυμνάσιο, ζει μόνος και πλήττει· υπήρξε παντρεμένος και δεν θυμάται τι τον οδήγησε στο γάμο, πήρε διαζύγιο και τώρα δεν θυμάται ούτε τους λόγους για τους οποίους χώρισε, ενώ την Ιστορία τη βλέπει εδώ και καιρό ως μια κόπωση χωρίς νόημα και μια αρχή χωρίς τέλος. Ένα βράδυ, παρακολουθώντας μια ταινία στο βίντεο, ανακαλύπτει ότι υπάρχει στην ίδια πόλη ένας απόλυτος δίδυμος, ένας σωσίας, ένα αντίγραφό του. Η αφήγηση αυτή είναι η ιστορία της αναζήτησης καθώς και της ανακάλυψης αυτού του άλλου, αλλά και των συνεπειών που έχει η υπόθεση αυτή για τον Τερτουλιάνο Μάσιμο Αφόνσο, ο οποίος δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος…

Για πολλούς το καλύτερο μυθιστόρημα της ωριμότητας του μεγάλου Νομπελίστα συγγραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Η ιστορία εκτυλίσσεται πάνω σε ένα πλοίο με δρομολόγιο από τη Νέα Υόρκη προς το Μπουένος Άιρες και το Ρίο, γεμάτο με Ευρωπαίους που αναζητούν μια νέα πατρίδα, στην Αργεντινή ή τη Βραζιλία, ενώ στην Ευρώπη κορυφώνεται η επέλαση του Χίτλερ. Ο αφηγητής, ανώνυμος, ταξιδεύει μαζί με τη γυναίκα του και έναν φίλο του, οι οποίοι επίσης δεν κατονομάζονται, όταν μαθαίνει ότι μαζί τους συνταξιδεύει ο παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, ο Σέρβος Μίρκο Τσέντοβιτς. Αμέσως γοητεύεται από τα όσα τον πληροφορεί ο φίλος του για τη ζωή και την προσωπικότητα του παγκόσμιου πρωταθλητή, κεντρικό στοιχείο της οποίας είναι η μονομέρεια: Ο Τσέντοβιτς είναι μια μεγαλοφυΐα του σκακιού, αλλά πλην αυτού είναι ένας εντελώς ακαλλιέργητος και άξεστος άνθρωπος. Είναι μια μηχανή που σκέφτεται λογικά, αλλά που δεν μπορεί να γράψει σωστά ούτε μια πρόταση.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΓΡΑ

Ένας άνθρωπος χάνει ξαφνικά το φως του. Τα περιστατικά αιφνίδιας τύφλωσης κλιμακώνονται και η κυβέρνηση αποφασίζει να βάλει σε καραντίνα τους τυφλούς. Με γραφειοκρατική ακρίβεια, ο Zοζέ Σαραμάγκου έχει υπολογίσει όλα όσα θα μπορούσαν να συμβούν σ' έναν κόσμο που χάνει την όρασή του. Για πόσο καιρό η κίνηση στους δρόμους θα είναι ομαλή; Για πόσο καιρό θα επαρκούν τα τρόφιμα για τις πεινασμένες ορδές; Πόσος χρόνος χρειάζεται για να καταρρεύσει η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, αερίου και νερού; Τι θ' απογίνουν τα κατοικίδια; Oι σεξουαλικοί φραγμοί; Πόσοι τυφλοί φτιάχνουν μια τυφλότητα;

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ